Reykjavík to najdalej wysunięta na północ stolica świata, zwana jako Bay of Smoke, zadziwia o każdej porze roku. Stolica krainy lodu i ognia leży w w południowo-zachodniej Islandii, na południowym brzegu zatoki Faxa. Miasto zamieszkuje ponad 120 tysięcy Islandczyków, co stanowi około 1/3 całej populacji kraju.

Kompleks Bule Lagoon (Błękitna Laguna), to jedna z największych atrakcji dla turystów wybierających się na Islandię. Jest także uznawany za jeden z najlepszych leczniczych ośrodków spa na świecie. Na­tio­nal Geo­gra­phic umie­ścił Błękitną Lagunę  na li­ście 25 cudów świa­ta, ar­gu­men­tu­jąc że "dy­mią­ce ba­se­ny o tur­ku­so­wej bar­wie za­mknię­te w wul­ka­nicz­nej pu­łap­ce przy­po­mi­na­ją kra­jo­braz z innej pla­ne­ty"

Architektura obiektu wykonana jest z cegieł, które powstały z lawy i brazylijskiego drewna. Nad basenami w skałach wulkanicznych wiecznie unoszą się kłęby pary wodnej, nad wszystkim góruje wielka elektrownia geotermalna Svartsengi. To geotermalne Spa w południowo-zachodniej Islandii, położone jest prawie w połowie drogi między lotniskiem Keflavik i Rejkjavikiem, w pobliżu miasta Grindavik.

Kąpiel w geotermalnych wodach Bule Lagoon daje możliwość odpoczynku w gorącej wodzie, na miejscu obcujemy z nieskażona przyrodą i świeżym powietrzem. Naturalne składniki jak minerały i algi oraz krzemionka słyną z silnych właściwości leczniczych, rewitalizacyjnych i upiększających. Kąpiel w Blue Lagoon może pomóc wielu osobom cierpiącym na choroby skóry jak np. łuszczyca.

Woda w basenach czerpana jest z głębokości 2000m pod powierzchnią ziemi, najpierw jest schładzana, a następnie tłoczona do basenów laguny. Średnia temperatura wody w Blue Lagonn waha się pomiędzy 37°C, a 40°C.

Basen wypełniony jest w dwóch trzecich słoną wodą, a w jednej trzeciej słodką. Woda w la­gu­nie to woda mor­ska, która na­tu­ral­nie pod­grze­wa się we wnę­trzu Ziemi. Go­rą­ca woda na­pę­dza również tur­bi­ny elek­trow­ni geo­ter­mal­nej Svartsengi.

Najbardziej popularne jaskinie lodowe położone są na południowym wybrzeżu Islandii (ok. 390 km na wchód od Reykiaviku, ok. 5 godzin jazdy) w parku Skaftafell, w pobliżu jeziora Jökulsárlón (po islandzku laguna lodowcowa, jezioro powstaje z wody topniejącego lodowca), pod lodowcem Vatnajokull (is. Vatnajökull - to największy lodowiec Europy - jego powierzchnia to około  8000 kilometrów kwadratowych, co stanowi ponad 8% powierzchni całej  Islandii).

Rzadko które góry są tak barwne i bogate w niezwykłą roślinność jak góry w regionie Landmannalaugar. Nieopodal znajduje się jeden ze słynniejszych wulkanów Islandii - wulkan Hekla.

Dzięki niezwykłym formom geologicznym, rozległym polom lawy, a przede wszystkim niespotykanym barwom - Landmannalaugar to miejsce "nie z tej ziemi" i popularny kierunek wycieczek turystów w głąb kraju.

Firody Zachodnie Islandii leżą daleko na północnym Atlantyku i niemal oderwane od reszty kraju. Region znany jako z angielskiego Westfjords jest jednym "najbardziej spektakularnych" Islandii.

Półwysep Vestfirðir z pozostałą częścią wyspy łączy wąski przesmyk o szerokości 12 km.

Długość linii brzegowej wynosi 2100 km, co stanowi 1/3 linii brzegowej całej Islandii.

Fiordy Zachodnie to ponad 50 fiordów i zatok, wcinających się w ląd do niekiedy 10 km.

Wnętrze półwyspu zajmują góry do 700-900 m n.p.m., które opadają stromym ścianami do oceanu.

Dynjandi to opuszczone gospodarstwo. Jednak powyżej kryje się największy wodospad zachodnich fiordów i jeden z najpiękniejszych w Islandii, również o nazwie Dynjandi.
Wodospad jest także znany pod inną nazwą jako wodospad Fjallfoss, ma wysokość ok 100 m i jest bardzo szeroki. Istnieje pięć wodospadów bezpośrednio pod nim: Haifoss, Úðafoss, Göngufoss, Hundafoss i Bæjarfoss.

Wodospad Fjallfoss inaczej zwany Dynjandi to po Glymur 198 m, Háifoss 122 m i Hengifoss 118 m czwarty biorąc pod uwagę wysokość wodospad Islandii. Jest to jednak największy wodospad w regionie Zachodnich Fiordach.

Raudisandur (is.Rauðisandur) lub (Red Sand), to właśnie plaża z czerwonego piasku. W zatoce Breidafjordur leży plaża kompletnie piaskowa. Rozciąga się na długość ok 10km . Te wspaniałe barwy piasku różnią się  w zależności od padania światła i pogody, Plaża przybiera barw począwszy od kolorów białego poprzez żółty poprzez czerwony do czarnego.

Co robić w Raudisandur? Nic. Absolutnie nic. Istnieje kawiarenka, ale nic poza tym. Jest tutaj tylko czysty piasek i wyjątkowy spokój. Z wyjątkiem uzyskania doskonałych zdjęć w ciągle zmieniających barwy żółtej, pomarańczowej i czerwonej.

Surtsey - to wyspa wulkaniczna w archipelagu Vestmannaeyjar, położona jest około 32 km od południowych wybrzeży Islandii.

Ta nowa wyspa powstała na skutek erupcji wulkanicznych, które miały miejsce na przełomie 1963 i 1967 roku. Początkowo naukowcy zaobserwowali przybycie nasion przenoszonych przez prądy oceaniczne, pojawienie się pleśni, bakterii i grzybów, a następnie pojawienie się roślin naczyniowych.

Isafjordur (Ísafjörður) - stolica regionu -  leży w północno zachodniej Islandii otoczone fiordami zamieszkuje  ok. 3500 osób, przy fiordzie Ísafjarðardjúp (Isafjardardjup). Isafjordur to miasto rybackie posiada dobrze rozwinięty handel. W mieście znajdują się jedne z najstarszych domów w Islandii (zbudowane w XVIII w.),

Będąc w Isafjordur powinniśmy odwiedzić Muzeum Morskie Fiordów Zachodnich. Budynki te mieszczą się w najstarszej dzielnicy miasta, zwanej Neðstikaupstaður. Miasto zbudowane zostało na żwirowej mierzei, która wyróżnia się w fiordzie.

Isafjordur dla turystów: Ísafjörður posiada szeroki zakres usług. Kajakarstwo i inne sporty, ale także dla tych, którzy chcą pospacerować w kolonii ptaków lub pójść do muzeum.

Ciekawostką jest, że wszystkie trzy drogi poza miastem są przez tunele.

Harpa - Opera w Reykjaviku otrzymała europejską nagrodę Miesa van der Rohe w kategorii współczesnej architektury.

Projektantami opery są Henning Larsen Architects i Studio Olafur Eliasson. "Harpa stała się symbolem dla odnowionej mocy Islandii, "mówi Peer Teglgaard Henning Larsen.

Nagroda przyznawana jest co dwa lata. Świętuje w tym roku swoje 25-lecie, która została zapoczątkowana  w 1987 roku przez UE i Fundację Miesa van der Rohe w Barcelonie.

Bolungarvik - najbardziej na północ wysunięta wieś Zachodnich Fiordów.

W północno-zachodniej Islandii na półwyspie Vestfirdir leży mała miejscowość Bolungarvik. Od Isafjordur dzieli ją tylko 13 kilometrów, a do Reykjavíku to prawie 500. Bolungarvik położony jest u podnóży góry Tradarhyna, która wznosi się na 636 metrów wysokości. Tysiącu mieszkańcom towarzyszy także fiord Ísafjarðardjúp. W miasteczku jest stacja benzynowa, sklepy, kryty basen, centrum sportowe i różnego rodzaju możliwość zakwaterowania, a na obrzeżach znajduje się pole golfowe.

Teatr Narodowy Islandii  w Reykjaviku , to teatr narodowy Islandii. Teatr, zaprojektowany został przez Guðjóna Samuelssona , został oficjalnie otwarty w dniu 20 kwietnia 1950 roku. Od 2005 roku dyrektorem artystycznym Teatru Narodowego jest Tinna Gunnlaugsdóttir .

NTI wykonuje około trzydziestu produkcji w każdym sezonie (produkcje nowe, re-premiery i występy gościnne), obejmujący zróżnicowany repertuar nowych prac islandzkich, nowych dzieł zagranicznych, klasyki islandzkiej i zagranicznej, musicale, kawałków tanecznych i przedstawień dla dzieci. Teatr produkuje około 10 nowych produkcji każdego roku, a także współpracuje z niezależnymi teatrami i grupami tanecznymi.

Vatnsfjordur to rezerwat przyrody położony w regionie Zachodnich Fiordów. Szczególnie warto na niego zwrócić uwagę jeśli jesteśmy miłośnikiem ptaków.

Znajduje się na północny-zachód od Breidafjordur na wybrzeżu Hjardarnes  północno-zachodniej Islandii.

The Icelandic Film Centre powstał w 2003 roku, kiedy weszła w życie nowa ustawa określające Islandzki rząd za udział w sprawach domowych filmów. Rolą Centrum islandzkiego filmu jest finansowanie islandzkich filmów i promocja ich za granicą.

Dodatkowo, i kluczowe dla rozwoju nowych pokoleń filmowców, Centre Film Icelandic jest entuzjastą pielęgnowanie kultury filmowej w Islandii poprzez wspieranie lokalnych festiwalach, seminariów i warsztatów, gdzie lokalni i zagraniczni specjaliści współpracują zarówno w filmie i telewizji.

Islandzki minister kultury nadzoruje sprawami Centrum islandzkiego filmu i Filmoteki Narodowej.

Islandzkie Centrum Filmowe ma za zadanie promować  islandzkie filmy za granicą.